St Buryan

30 april 2017 - Saint Buryan, Verenigd Koninkrijk

Zondag 30 april

Gisteravond naar de TV gekeken, " ik vertrek", maar daar was niet zoveel aan vonden wij.
De verdere avond met lezen doorgebracht.
Vannacht regende het af en toe en vanmorgen nog steeds toen we opstonden.
Regenjassen opgezocht en naar de wasgelegenheid. Na ontbijt de boel weer rijklaar gemaakt en om 9.10 vertrokken uit Lostwethiel. We reden over de A390 richting St Austell, het was 10 gr.
Verder over de A390 naar Truro. We zouden daar stoppen en even rondkijken maar het hoosde van de regen dus doorgereden. Truro is bekend om haar kathedraal die pas in 1910 af was. Het is ook de hoofdstad van het Graafschap Cornwall en heeft de enige status van " stad" en is de meest zuidelijke stad van het Verenigd Koninkrijk. Vroeger belangrijk geworden door zijn haven maar later door het tin dat hier in de buurt uit de mijnen kwam dat daar dan werd getoetst en gestempeld.
Toen we verder reden zagen we de eerste windmolens hier in Engeland. Wel diverse ha met zonnepanelen ( Engeland, zon?) gezien. Ook wat asperges velden hier gezien. Wat ontbreekt zijn de reclameborden langs de kant van de weg die je in Frankrijk heel veel ziet. Ook weer een paar kofferbakverkoop gezien op een plein of stuk land langs de kant van de weg. Om 10.20 gestopt bij een parkeerplaats van een supermarkt, want een knappe parkeerplaats is er niet, en daar koffie gedronken. Na een klein half uurtje weer verder naar St Michael's Mount. Dit is bijna een replica van Mont St Michel in Frankrijk. Ook gebouwd op een rots in de zee. Maar deze kan je alleen bij eb te voet bezoeken. Dan kan je over een stenen dijkje lopen. Bij vloed loopt dat onder en kan je er heen met een bootje. Er was veel wind en het regende nog steeds en ik heb het op de foto gezet en we zijn toen weer doorgereden. Naar Land's End, het uiterste puntje van Engeland.
Betaald voor het parkeerterrein en dan nog een klein stukje lopen. Het was gelukkig droog geworden. Grote rotspartijen en bij goed zicht zou je de Scilly eilanden kunnen zien liggen waar er nog een paar van bewoond zijn maar wij hebben ze niet gezien! Daar een wandeling gemaakt en toen we weer terug waren door de winkeltjes gelopen. Ook nog het laatste en eerste huis van Engeland gezien en een bord dat het nog 874 mijl in naar John O' Groats is, boven is Schotland, en daar willen wij naar toe al zal het wat langer zijn want wij rijden een stukje om.
Als we daar uitgekeken zijn rijden we via een binnenweggetje, met uitwijkplaatsen waar je elkaar kunt passeren, naar de camping. Daar aangekomen was er niemand bij de receptie en hing een briefje aan de deur dat we een plaats konden uitzoeken en later konden betalen.
De camper neergezet en eerst gaan eten. Dan een verkenningsronde gemaakt en de stoelen konden er uit, de zon scheen en in de luwte was het lekker. We lopen ook nog even naar het dorpje dat uit een kerk, Pub en een winkeltje en wat huizen bestaat.
De Kerk, de St Buryan Church,  is  open en daar gaan we even in. Mooi van binnen met veel houtsnijwerk.
Op de plaats van de kerk stond al in de 6e eeuw een kapel en later een kerk. In eind 14e eeuw, begin 15e eeuw was de kerk in zo'n slechte staat dat hij opnieuw gebouwd moest worden. Uit die tijd is deze kerk. Dan lopen we weer terug en de huizen die hier staan zijn van graniet en hebben hele dikke muren, onverwoestbaar!  Als we terug zijn is er wel iemand bij de receptie en kan ik betalen. Ik ga nog even buiten zitten en als de zon weggaat ga ik ook naar binnen.
Als het 5 uur is gaat de kurk weer van de fles en nemen wij een wijntje. Diane belt nog "even" zodat we weer helemaal op de hoogte zijn!
Dan is het al weer tijd dat Bep weer een maaltijd in elkaar flanst.
Ondertussen nog af en toe naar de bekerfinale gekeken die Vitesse met 2-0 won en dat voor de eerste keer in de historie!

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

1 Reactie

  1. Diane Honingh:
    1 mei 2017
    Tja... dat 'even' werd gewoon een uur!!